CUMHURİYET DÖNEMİ EDEBİYATI

  

1923  yılı  yeni Türkiye ' nin   kuruluşudur.  Aydınlarımız,   devlet  adamlarımız  ve  yazarlarımız   artık  yeni  bir  dönemin   başlatılması   gerektiğine  inanmışlar.  Bu  yüzden  de  1923' te  başlayan  bu  yeni  oluşum  edebiyatımızı  da  etkilemiştir.  Cumhuriyet  dönemi  Türk  edebiyatını  iki  ana  dönem  içinde  incelemek  mümkündür.

1923 - 1940  arası  dönemi ve 1940  sonrası  dönem  (Son dönemi) şeklindedir.

1923 - 1940  arası   dönemin  özellikleri:

1. Dili  sadeleştirme  düşüncesinden   dolayı  konuşma  dili  yazı  dili  arasındaki  fark  ortadan  kalkmaya  başladı.

2. Eğitim  ve  öğretimin  yaygınlaşmasıyla  okur  yazar  oranı  arttı.

3. Milli  Edebiyat  döneminde  başlayan  Anadolu' ya  yöneliş  hız  kazandı.

4.  Hece  ölçüsünü  kullanmaya  başladılar.

5. Halkın dertlerini, problemlerini  ve  Anadolu'nun  güzelliklerini  işlediler.

6.  Halk  arasında  yaşayan  her  türlü  kültür unsurunu  sanat  eserlerinde  işlediler.

7. Anadolu   efsanelerinden,  masallarından  ve  mitolojiden  yararlandılar.

8.Bu  dönem  sanatçıları;  maniler,  türküler,  halk  efsaneleri,  masallar  ve  halk  sanatlarının  unsurlarını  topladılar.

9.  Bu  dönemde  roman  içinde  (Ahmet  Haşim,  Yahya  Kemal  gibi)  bazı  şairlerin  aruz  vezni ile  sade   şiirler  yazdığını  görüyoruz

10. Bu  dönem de roman,  hikaye,  tiyatro  gezi  ve  hatırat  türlerinde  bir  sadeleşme,  kültür  varlıklarımızdan  yararlanma   göze  çarparken,  roman ve  hikayede  gerçekçilik  akımı  ön   plana  çıkar.

11.  Şiirde birçok  akım  ortaya  çıkmıştır.

Cumhuriyet  döneminde  ortaya  çıkan  edebi  topluluklar:

a-  1923 - 1949  Yılına  Kadar   Türk  Edebiyatı:
1.  Beş  Hececiler

2.  Yedi  Meşaleciler

b-  1940  Sonrası  Türk  Edebiyatı

1.  Garipçiler

2. İkinci  Yeniciler

3. Mavi  Akımı

4 .Memleketçiler  (Milli  Edebiyat  Zevk  ve  Anlayışını  Sürdürenler)
5. Hisarcılar

6. Toplumsal   Gerçekçiler

7. Mistikçiler

8.  Post  Modernistler

9.  Öz  Şiir  Yanlıları